history

De Perzische Langhaar is een van de meest wijd verspreidde en populairste rassen ter wereld, én een van de oudste. Zoals de benaming al suggereert vindt de Perzische Langhaar zijn oorsprong in dat wat eens Perzië was, nu Iran, in het Midden Oosten. De katten werden voor het eerst meegenomen naar Europa door de Phoeniciërs en de Romeinen in de 16de eeuw als hoog gewaarderde ruilobjecten. De Europeanen waren onder de indruk van de lange zijdeachtige vacht van de Perzische Langhaar, ze gingen zorgvuldig met de katten fokken om de ruilhandel te verbeteren. Andere langharige katten, zoals de Angora, kwamen uit Turkije en werden gekruist met de Pers.

Perzische katten zijn populair sinds het Victoriaanse tijdperk. In de 19de eeuw werd de Perzische Langhaar een symbool voor luxe en weelde onder de Europese Elite. Het waren deze katten die onder andere als eerste raskat werden geregistreerd en geshowd. Rond de tijd van begin 1900 werden de katten geëxporteerd naar de Verenigde Staten en sindsdien is hun populariteit verspreid over de gehele wereld.

De Angora was het "andere" langharige ras uit die tijd, waarvan werd gezegd dat deze een smaller hoofd had, grotere oren en de vacht meer zijdeachtig met een nijging naar wollig in vergelijking met de Traditionele Perzisch Langhaar. Fokkers begonnen de Angora bij de Pers in te fokken om een bredere bloedlijnen te krijgen, maar dit zorgde ervoor dat de Angora langzaam uit de aandacht verdween, en zelfs geleidelijk helemaal verdween van Britse bodem.

De Perzische Langhaar is op dit moment nog steeds een van de meest populaire langharige katten, andere rassen zijn de Heilige Birmaan, Turkse Van, Ragdoll, Maine Coon en de Noorse Boskat.
De showstandaard van de Perzische Langhaar is in de afgelopen 20 jaar niet veranderd, echter sommige fokkers en keurmeesters uit Amerika zijn de standaard anders gaan interpreteren. Hierdoor is de snuit platter en platter geworden, de korte neus en de stop kwamen hoger te zitten tussen de ogen. Dit resulteerde in het huidige beeld op de kattenshows. Dit extreme type (ook wel Ultra Type of Pig Faced Persian genaamd) dient niet verward te worden met de zogenaamde Peke Face , een variant van de pers ontstaan door spontane mutaties welke nu verboden is vanwege de hoge sterfte onder kittens, oog en neusproblemen. Sommige huidige fokkers van de Ultra Type, ook wel American of Extreme Type genoemd, komen dicht in de buurt van de Peke Face. Deze zijn dan niet ontstaan door spontane mutaties maar op selectief fokken van speciale kenmerken, in dit geval de korte neus, korte stop en platte snuit.

Mijn doel is om Perzische Langharen te fokken met een uiterlijk van voor de jaren '80, voordat er naar mijn idee te veel gefixeerd werd op de neus en de te platte snuit. Ik hoop hiermee een van de oudste rassen in stand te houden zoals ze er vroeger uitzagen; met een klein neusje, mooie ronde ogen en een normale snuit. Deze katten worden heden ten dagen ook wel Traditionele Perzische Langharen, Europees Type of de Doll Face Pers genoemd.

Showstandaard van de CFA eind jaren '70: klik

Traditional Persian Cat European Type Doll Face	Extreme Persian Cat Pig Face American Type Ultra Type

Sources:
Seymour, Juliet. "Breed History." Guide to Owning a Persian Cat.
http://www.farsinet.com/gorbeh