Het voeren van je dieren - een commercieel voer selecteren.
Vertaling
Feeding Your Animals -- Selecting a Commercial Food
Jean C. Hofve, DVM
Commercieel
dierenvoer is een groot gemak voor diereneigenaren. Verantwoordelijke
diereneigenaren die het beste voor hun dieren hebben een rijkelijke keuze aan
voer tot hun beschikking. Maar hoe weet je wat het beste voer is voor je
huisdier?
De meest gerespecteerde fabrikanten van premium en
“natuurlijke” dierenvoeding zijn
het met de holistische dierenartsen eens dat het beste dieet voor uw huisdier
datgene is wat je zelf klaar maakt. Een thuis gemaakte maaltijd, goed
uitgebalanceerd qua voedingsstoffen met gebruik van rauw en organisch voedsel is
het beste wat je je dier voor kan zetten. Hoe dan ook hebben vele van ons geen
tijd of energie om thuis te kokkerellen, helemaal voor een meer
dierenhuishouding of voor grote honden. Voor diegene die gedeeltelijk of
helemaal afhankelijk zijn van commercieel voedsel zijn hier een paar richtlijnen
om een kwalitatief goede voeding uit te zoeken.
Inhoud:
De benaming van de smaak/ het voer is aan strikte regels gebonden en vertelt in
werkelijkheid erg veel over de inhoud van het voer. “Kip voor honden” moet
op zijn minst 95 % kip bevatten (exclusief water). Dit geldt ook voor
bijvoorbeeld “Vis en gevogelte voor katten” hierin zou samen 95% vis en
gevogelte moeten bevatten, meer vis dan gevogelte aangezien de vis eerst wordt
genoemd op het etiket. Indien het etiket zegt “diner”, “maaltijd”,
“gerecht”, “porties” of “formule” of een soortgelijke term dan moet
25% de genoemde vleesbron bevatten. Dat betekent dat een “Vis diner”
minimaal 25% vis moet bevatten. Indien er meer dan één ingrediënt in de
benaming wordt genoemd, bijvoorbeeld “vis en gevogelte diner” dan moeten de
twee ingrediënten samen 25% voor hun rekening nemen,echter het tweede genoemde
ingrediënt moet minimaal 3% zijn.
Ingrediënten vermeldt onder “met” moeten 3% procent vertegenwoordigen,
bijvoorbeeld: “Vis maaltijd met gevogelte” dan zou het gevogelte rond de 3%
zijn. Een ingrediënt benoemd als “smaak” zoals “Diner met kippensmaak”
(Chicken flavored dinner) mag eigenlijk geen kippenvlees bevatten en zal
waarschijnlijk kippenmeel of kip bijproducten bevatten welke het voer de smaak
van kip geven.
De
4D’s:
Wanneer een fabrikant meent vlees te gebruiken als ingrediënt is dit gewoonlijk
niet het kwaliteit vlees die voor menselijke consumptie geschikt is. Als dit wel
zo zou zijn dan zouden de kosten van dierenvoer afschrikwekkend hoog zijn. Vlees
voor de dierenvoedingsindustrie kan van onbekwame, overleden aan een ziekte of
stervende dieren zijn of dieren die al dood het slachthuis bereiken. In
het Engels
de 4 D’s: disabled, diseased, dying
or already dead.
Dit vlees
kan kankertissue bevatten of zelfs foetusweefsel wat teveel hormonen bevat. Dit
vlees kan zelfs zijn van katten of honden die geeuthaniseerd zijn in een
dierenopvang zoals is gerapporteerd door de San Francisco Chronicle en bevestigd
door de American Veterinary medical Association , terwijl de
dierenvoedselfabrikanten hardnekkig blijven ontkennen.
Compleet
en gebalanceerd:Voedsel
mag uitgebalanceerd en volledig worden genoemd indien het voldoet aan de
standaard van de regelgeving van bijvoorbeeld organisaties als de AAFCO (American
Association of Feed Control Officers). Ze kunnen dit op twee manieren doen: (1)
tegemoetkomen aan de gepubliceerde regels over de bestanddelen, of (2) voedings
proefen / testen.
Voedingsstandaarden
bepalen de hoeveelheid proteďne, vetten, vitamines, mineralen etc etc.
Theoretisch gezien hebben deze het voordeel van uitgebreide onderzoeken in
verschillende stoffen. Echter de basis onderzoeken die de standaard van
kattenvoer onderbouwt is gebaseerd op een studie naar de eisen van proteine, een
studie op amino zuren eisen en geen één studie
naar de behoeftes van vitamines. Toch publiseert de AAFCO standaarden waaraan
het voer moet voldoen, exact bepalend hoeveel van elke vitamine in volwassen
kattenvoer moet zitten. Ze halen hun interpretatie uit onderzoeken naar kittens
(deze zijn altijd uitgebreider) en uit andere diersoorten. Is dit deugelijk? We
weten het niet.
Nog
erger is het feit dat elke fabrikant voedsel kan samenstellen naar de geldende
regels met de exacte aangegeven hoeveelheden en vitamines en de kat toch kan
verhongeren. Hoe is dit mogelijk? Dit komt omdat de standaarden niet de issues
verteerbaarheid of de biologische waarde van voedingsstoffen voor het dier
bespreken. Bepaalde vormen van vitamines en mineralen bijvoorbeeld, kunnen niet
worden opgenomen via het verteringsstelsel van de kat. Een dierenarts heeft de
proef op de som genomen en een huisdierenvoedsel gemaakt met gebruik van oude
leren laarzen, smeerolie en
houtschaafsel, het voer voldeed aan de standaard met de eisen voor proteďnes,
koolhydraten en vetten! Helaas, gezien de ingrediënten van vele fabrikanten, is
het gebruik van leren laarzen dichter bij de waarheid dan iedereen wil inzien.
Dierenvoeding
tests worden gezien als een ‘gouden handvat’ voor het formuleren van
dierenvoeding, toch als je kijkt naar de huidige AAFCO regels dan moeten de
fabrikanten alleen het testvoer geven aan minimaal 6 testdieren voor minimaal 6
maanden. De meest vooraanstaande fabrikanten als Iams, Purina en soortgelijke
merken, testen op honderden dieren voor minimaal een jaar. Het is duidelijk dat
op de rand van ethisch balancerende bedrijven makkelijk dieren kunnen testen
voor een half jaar zonder negatieve effecten op de gezondheid van de dieren te
hebben geconstateerd en het voer dus als “uitgebalanceerd en compleet”
kunnen verkopen.
Houd in gedachte dat de eisen als “minimaal” en “maximaal” zijn
neergezet en niet als “optimaal”. Commerciele voeding is ontworpen voor de
gemiddelde huisdier, maar kan zeer ongeschikt zijn voor een individueel dier met
speciale zorg.
Toevoegingen:
Feitelijk
bevat elk commercieel voedsel toevoegingen en conserveringsmiddelen. De meest
erge bevatten BHA, BHT en Ethoxyquin. Monsanto, maker van ethoxyquin
(stabilisator en pesticide) was bevolen om nieuw onderzoek te doen aangezien er
gemanipuleerde data in het eerste rapport stonden. Niet verassend bevatte het
nieuwe rapport geen problemen met betrekking tot dierenvoeding welke ethoxyquin
bevat. Gezien het oorspronkelije rapport, geloof je dit? Ethoxyquin is verboden
in menselijk voedsel vanwege de kankerverwekkende eigenschappen. Het ergste voor
de consumenten is nog dat vaak de leveranciers van grondstoffen dit middel
kunnen toevoegen of dat het gebruikt wordt op graanvelden. De fabrikant zelf
hoeft het dan niet op het ingrediënten lijstje te zetten omdat hij niet diegene
is die het heeft toegevoegd.
Wat
te doen?:
Wanneer je een commercieel voedsel uitzoekt voor je huisdier lees goed de
ingrediëntenlijst door. Ondanks dat ze misleidend kunnen zijn door de
aanwezigheid van vocht en de diverse ingrediënten, toch is dit de enige
informatie die op dat moment voor handen is. Kies over het algemeen merken die
als “natuurlijk” gepromoot worden, ondanks dat ook deze niet perfect zijn,
ze zullen zeker beter zijn dan de meeste andere. Diverse voederen worden nu
geconserveerd door middel van Vitamine E in plaats van synthetische
conserveringsmiddelen. Ondanks dat deze toch aanwezig kunnen zijn, zullen de
hoeveelheden minimaal zijn. Laat de “light” en de “speciale formule”
versies links liggen; fabrikanten weten al nauwelijks normaal goed voedsel te
produceren laat staan dat ze echt werkende speciaalvoer kunnen maken. Koop geen
“eigen huis merken” dit zijn vaak de niet door de keuring gekomen ladingen
van de premium merken. Verander om de paar maanden van merk om te voorkomen dat
je huisdier een lange tijd te kort komt aan iets of dat het langdurig wordt
blootgesteld aan een ingrediënt waar het niet tegen kan. Vooral katten hebben
een dagelijkse hoeveelheid nat / blikvoer nodig om de nieren te ontlasten.
Bovenal supplementeer met organisch rauw vlees (eerst invriezen) en gekookte
groentes en rijst (de meeste groentes kunnen niet rauw verteerd worden door
katten).
©Cattery
Yeri Shaes / www.worldofdani.com