Het wel of niet voeren van...granen

Het wel of niet voeren van ...granen
Vertaling To Feed or Not to Feed... Grains by Russel Swift, DVM

Op het recentelijk American Holistic Veterinary Medical Association Conference kwam ik erachter dat ik niet de enige ben die het gebruik van granen in commercieel en thuis bereidden dieren voedingen betwijfeld. Granen, zoals haver, tarwe, rijst, gerst etc bestaan voornamelijk uit complexe koolhydraten. Ze bevatten ook enige proteïne, vezels, vitamine-B en spoorelementen.
Hoe dan ook ze zijn GEEN onderdeel van het natuurlijke dieet van wilde honden en katten. In hun werkelijke natuurlijke omgeving zijn er amper granen. Wilde graansoorten zijn zoveel kleiner dan onze opgeblazen granen die we verbouwen. Dit betekent dat zelfs een muis of een ander prooidier niet veel voedingswaarde vindt in granen. Daarom houdt het argument “honden en katten eten dieren die granen in hun verteringstelsel hebben” zich niet lang staande. Prooidieren die in de buurt van de bewoonde wereld of boerderijen leven zullen ongetwijfeld toegang hebben tot granen. Maar dit is niet hun werkelijke natuurlijke dieet.

Welke andere aanwijzingen zijn er om aan te dat granen niet noodzakelijk zijn voor carnivoren?
1. Honden en katten hebben geen behoefte aan complexe koolhydraten
2. Granen moeten gekookt en door en door gekauwd worden om te kunnen verteren. Carnivoren kauwen nauwelijks.
3. De overige bestanddelen in granen kunnen gehaald worden uit andere voedsel ingrediënten. Bijvoorbeeld, vitamine B is te vinden in orgaanvlees en sporen van mineralen komen van botten en groenten. (Helaas heeft de moderne landbouw echter een heleboel sporen van mineralen doen verdwijnen en is supplementeren meestal het beste).

Hoe komt het toch dat granen zo “ingebakken” zijn in dierenvoeding? Naar mijn beste weten, zijn granen met name geïntroduceerd door de dierenvoeding industrie. Het hoge aandeel aan koolhydraten voorziet in goedkopen calorieën. En daarnaast helpt graan om de ingrediënten te binden. We zijn er zo aan gewend om onze honden en katten granen te voeren dat de meeste mensen nerveus worden ze niet meer te geven. Ik ken mensen die “graan-vrij” hebben gevoerd en het erg goed doen. Mijn eigen kat is daar een voorbeeld van.

Wat zijn de negatieve effecten? Ik geloof dat carnivoren niet voor een lange termijn en de benodigde hoeveelheid amylase enzymen kunnen produceren die ze nodig hebben om koolhydraten goed te kunnen verteren en verbruiken. Daaropvolgend zijn de proteïne in granen minder te verteren dan dierlijke proteïnes. Als gevolg hiervan raakt het immuun systeem geïrriteerd en verzwakt door de invasie van vreemde niet bruikbare proteïne en koolhydraat delen. Allergieën en andere chronische immuun ziektes kunnen ontstaan. De alvleesklier zal zijn best doen om te voldoen aan de vraag naar amylase. Wat er kan gebeuren als de pancreas (alvleesklier) voor een lange tijd onder stress staat weet ik niet maar het kan nooit goed zijn. Ik vermoed dat tandsteen een ander probleem is dat onder andere wordt veroorzaakt door de consumptie van granen.